MA

Alveg get ég fengið rennandi skitu þegar ég horfi á Gettu Betur, spurningakeppni framhaldsskólanna. Eins og fram hefur komið í fyrri pistlum mínum, þá hef ég lúmskt gaman af þessari keppni, og ég er svo sem búinn að lýsa skoðun minni á dómaranum, stigaverðinum og spyrlinum.

En það sem fer mest í pirrurnar á mér eru þessir sísyngjandi stuðningsmenn skólanna. Drottinn minn dýri, hvað þetta fer orðið í taugarnar á mér. Það er eins og það sé regla í þessari keppni, að því eldri sem skólinn er, því leiðinlegri eru stuðningsmennirnir. Ekki nóg með að maður þurfi að hlusta á þá syngja og öskra nánast látlaust alla sjónvarpsútsendinguna, heldur eru slagorðin svo fáránleg og leiðinleg að það getur beinlínis verið heilsuspillandi að hlusta á þessa vitleysu.

Lið Menntaskólans á Akureyri hefur örugglega keppt í þessari keppni frá árinu 1200 og það bregst ekki að í hvert einasta skiptið sem þau mæta í sjónvarpið, þá kyrja þau sömu hallærislegu lögin, aftur og aftur. Þjóðin er fyrir lifandis löngu komin með ógeð á þessum skátalögum þeirra, og í hvert skipti sem ég heyri „(MH) með rjóma á...“, þá langar mig að stinga mig í eyrun með stórri ísnál! Hvað er eiginlega að þessu fólki ? Afhverju skottast það ekki og skráir sig í skátana? Séu þessir söngfuglar í virkilegu stuði, má stundum heyra þau syngja gamla sunnudagaskólalagið „Gleði Gleði“, á svo einstaklega hallærislegan hátt að manni liggur við velgju. Mig langar virkilega að vita hvort þeim finnist þau vera töff, eða hvort litli skátinn í þeim brjótist bara svona út í hvert skipti sem þau komast í sjónvarpið. Þriðji möguleikinn er auðvitað athyglissýki á háu stigi, ásamt veruleikafirringu, því þau gera sér enga grein fyrir því að það eru allir búnir að fá ógeð á þeim. Fjórða og líklegasta skýringin er svo auðvitað, að þau séu bara öll blindfull þarna í sjónvarpssal og muni ekki eftir neinum skárri lögum til að syngja. Sé það staðreyndin, þá ættu þau frekar að sleppa því alveg að syngja og hreinlega halda kjafti, en að pína okkur sjónvarpsáhorfendur svona.

Hafandi þurft að hlusta á þessa hörmung, ár eftir ár, hefur gert það að verkum að ég mun ekki undir nokkrum kringumstæðum hvetja mín börn til þess að ganga í þennan skóla. Það er alger óþarfi að ýta undir það að börnin mans gerist algerir lúðar strax á menntaskólaárunum. Sunnudagaskólinn stendur þeim til boða ... hugsanlega skátarnir, en Menntaskólinn á Akureyri ... nei takk. Má ég þá heldur biðja um að þau séu uppá háalofti í skátaheimilinu að flækja puttana á sér í pelastikk og syngja hallærissöngvana sína þar, en að eiga þá hættu að þau komi fram í sjónvarpinu og geri sjálf sig að fífli á sama tíma og þau hálf-drepa þjóðina úr leiðindum.

Nú má vel vera að ég verði skotin í kaf út af þessum pistli, sérstaklega þar sem 66% af aðstandendum þessarar síðu gengu í MA á sínum tíma, en ég er bara kominn með svo mikið ógeð á þessum söngvum að ég gat ekki setið á mér.

Hvort bræður mínir voru slíkir lúðar og leiðindapésar að hafa tekið þátt í þessum söngvum, verða þeir svo bara að svara sjálfir.

Hættið svo þessari kaffidrykkju alltaf hreint!