Jón Baldvin og Ga Ga forseti

Jón Baldvin skrifar innblásna grein þar sem hann hæðist að forseta Íslands. Greinin er mjög hvöss og reynir Jón af öllum mætti að draga Ólaf Ragnar ofan í drafið til sín og hinna svínana sem hafa gert íslensk stjórnmál síðustu ára og áratuga að viðbjóðslegum bitlingaleðjubolta.

Það er sosum ekki margt málefnalegt eða merkilegt við grein Jóns. Þó má festa hönd á eftirfarandi:

1. Það er óskiljanlegt (nema sem stönt) að ÓRG skuli hafa vísað máli til þjóðarinnar sem hann vissi sjálfur að væri ekki um neitt (þ.e. Icesave-málinu).

2. ÓRG, sem er ábyrgðarlaus, á að láta vera að brigsla þeim sem alla ábyrgðina bera (réttkjörnum stjórnvöldum) um vonda hluti og leyfa þeim að stjórna.

Annað í greininni er tilbrigði við þessi stef eða persónuníð um ÓRG.

Ókei. Skoðum þetta aðeins.

Sleppum öllum rökum um gjá milli þings og þjóðar, að ÓRG hafi verið búinn að lýsa því í kosningabaráttu að hann væri meira en tilbúinn að beita synjunarvaldi og öllu því sem ÓRG notaði sem rök fyrir synjun Icesave. Skoðum aðeins þetta: Var Icesave-málið ekki um neitt nema það hvort til væru aurar fyrir reikningum?

1. Icesave snérist um það hvort íslenska ríkið viðurkenndi ábyrgð sem stangaðist á við lagaskilning og réttlætistilfinningu þjóðarinnar. Og þegar maður er tilbúinn að gera eitthvað sem manni finnst bæði óréttlátt og ekki í verkahring manns – af því að manni er hótað öllu illu – þá er verið að kúga mann. Þjóðin var ennfremur að lýsa frati í núverandi og fyrrvernandi stjórnvöld landsins sem reyndu hvað þau gátu að fela málið fyrir þjóðinni – áttu hvern afleikinn á fætur öðrum og stórsköðuð málstað Íslands ofan í gegndarlausan hræðsluáróður. Svo mikið sköðuðu þau landið með fálmi og óðagoti í hrunina að þau voru ekki aðeins tilbúin að semja um hvað sem er fyrir smá frið heldur er eina hræðslu-röksemdin sem enn hefur ekki verið kyrkt í greip raunveruleikans sú að stjórnvöld hafi fokkað öllu upp sjálf. Og Jón Baldvin sem hefur nú notið eldanna frá þeim kolum sem brenndu göt á brjósthlíf landsins – skríður upp á dekk og heldur áfram að hóta þjóðinni og kenna ÓRG um allt. Eins og að allir þeir fjölmörgu sem neituðu Icesave og börðust fyrir synjun hafi verið ósjálfráða blábjánar og börn sem ÓRG átti að hafa vit fyrir. Menn vissu af áhættunni. En menn voru kannski orðnir doldið daufir gagnvart henni því Jón og þeir sem deila með honum tungu í þessu máli voru búnir að ljúga ógnum upp á þjóðina og verða uppvísir af því hvað eftir annað að lýsa skrímslum undir rúmum þar sem ekkert var nema ló og ryk.

2. Nú myndi ég hlæja væri ég ekki...ja, ég er reyndar að hlæja. Hoppar nú ekki fram á sviðið gamli kratakóngurinn og ætlar að tefla fram ábyrgð þingflokks samfylkingarinnar gegn ÓRG. Annaðhvort er JBH farinn að kalka eða hann treystir á að þjóðin sé það. Hér hrundi allt til grunna og þegar rykskýinu létti og ljósin voru kveikt mátti sjá Samfylkingarráðherra skjótast út í dimmu hornin á æðisgengnum flótta undan eigin ábyrgð. Eins og kakkalakkar í illa hirtri kompu skutust þeir inn um sprungur og glufur og hrópuðu: Sá sem gerir sitt besta er kvittur við sína ábyrgð. Eftir sat einn pattaralegur lakki sem komst ekki inn um sprunguna og þá hrópuðu kratakakkalakkarnir: „Takið hann!“ Enginn af flokksbræðrum JBH vildi hið minnsta kannast við að bera nokkra ábyrgð. Hvorki í orði né á borði. Enginn sýndi ábyrgð á mistökum sínum eða margvíslegum yfirsjónum (eins og þeirri sem JBH veifar nú yfir hausamótum okkar og kennir ÓRG um). Enginn þorði að leggja verk sín í dóm. Þvert á móti sögðu allir: „Við berum enga ábyrgð að lögum.“ Og svo skipar JBH forsetanum að halda munni vegna þess að hann þurfi ekki að hreinsa upp skítinn. Ábyrgðin liggi hjá stjórnvöldum. Halló! Ábyrgðin liggur hjá þjóðinni, Jón. Það erum við sem vöknum upp við skítalyktina á hverjum morgni. Ekki vel haldnir eldri borgarar sem vakna við það að saftin úr spena hins opinbera drýpur í augun á þeim Við, sem erum pínd með sköttum og þjónustuskerðingu. Ábyrgðin er öll okkar. Enginn annar vill kannast við hana.

Þetta er nebblega ekki leikur milli Bessastaða og hótelsvítanna í Brussell. Þetta er spurning um afkomu okkar og réttlætiskennd. Jón getur engum kennt um synjun Icesave nema þjóðinni sinni. Það var hún sem sagði stopp. Það var hún sem sagði nei. Það var hún sem sagði að nú væri nóg komið af endalausum embættisglöpum og glannaskap. Forsetinn var tæki en ekki prímus mótor.

Og meðan Jón dregur ÓRG niður í forina og hrín í eyrað á honum og reynir að fá okkur til að gleyma því að þarna er svín að berja á öðru svíni – þá er hollt að minnast þess að sama hvað manni kann að finnast um ÓRG þá hefur hann sýnt meira hugrekki og meiri ábyrgðarkennd en nokkur af þeim stjórnmálamönnum sem JBH er að móðgast fyrir. Og áður en kommentakerfið fyllist af froðufellandi forsetahöturum þá ætla ég bara að segja að ef ég stend í björtu báli þá er mér alveg sama þótt sá sem slökkti í mér hafi bara gert það af því honum var mál að míga.